Wdzięczność i docenienie – najkrótsza droga do wzmocnienia Twoich relacji z bliskimi!

Na początek chciałabym Cię zaprosić do refleksji. Zastanów się proszę przez chwilę, w jakich okolicznościach masz największą ochotę współpracować z innymi oraz dawać z siebie więcej? Na ile Twoja potrzeba docenienia jest zaspokajana przez Twoich bliskich? Na ile Ty sam okazujesz wdzięczność wobec swoich bliskich, za to co wnoszą do Twojego życia? W jaki sposób na Ciebie wpływa brak doceniania Twoich starań? Jak zmieniłaby się Twoja motywacja do działania na rzecz innych, gdybyś miał pewność, że inni dostrzegają i doceniają Twoje wysiłki? Mam nadzieję, że nie muszę Cię już przekonywać jak ważną rolę w naszym życiu pełnią WDZIĘCZNOŚĆ I DOCENIENIE.

Do czego prowadzi brak wdzięczności?

Każdego dnia przytrafiają się nam drobne rzeczy, których nie doceniamy. Przyczyną może być brak zauważenia lub przyjmowanie pewnych rzeczy za oczywiste. Za przykład może nam posłużyć chociażby zdrowie, które doceniamy zazwyczaj, gdy je tracimy. Podobnie z relacjami, szybko zapominamy o tym, co spowodowało, że pokochaliśmy właśnie tę osobę oraz jakie korzyści daje nam dana relacja. Zamiast tego dostrzegamy mnóstwo wad i niechcianych zachowań. Niestety ma to swoje konsekwencje:

• Brak wrażliwości na dobro, które otrzymujemy i skoncentrowanie uwagi na sobie zamyka nasze serce na potrzeby innych
• Brak wdzięczności prowadzi nas do niezadowolenia i zgorzkniałości
• Kiedy czujemy się niedoceniani, tracimy energię i chęć do działania
• Kiedy inni nie dostrzegają nas i naszych wysiłków dopada nas smutek, złość i inne trudne emocje
• Jeśli nie odczuwamy doceniania naszych działań możemy całkiem przestać się starać, a to nie wróży dobrze żadnej relacji

Korzyści z wyrażania wdzięczności

Najlepsze w okazywaniu wdzięczności naszym bliskim jest to, że sami czerpiemy przy tym mnóstwo korzyści. I tak, kiedy doceniamy innych sami:

• Czujemy się bardziej szczęśliwi i radośni
• Odczuwamy więcej spokoju
• Cieszymy się lepszym zdrowiem (psychosomatyka)
• Mamy więcej nadziei
• Mamy bardziej wartościowe relacje z innymi
• Lepiej radzimy sobie ze stresem i codziennymi trudnościami
• Lepiej śpimy
• Rozwijamy świadomość, otwartość i współczucie
• Przyciągamy więcej pozytywnych doświadczeń w życiu
• Wzmacniamy naszą pewność siebie i mamy więcej energii do działania
• Łatwiej radzimy sobie z gniewem i przechodzimy do porządku dziennego nad bolesnymi doznaniami
• Chętniej pomagamy innym
• Łatwiej nawiązujemy nowe i pogłębiamy stałe relacje z ludźmi
• Mamy mniejszą skłonność do porównywania się z innymi ludźmi

Uznanie, które sprawia kłopot

Każdy z nas z pewnością doświadczył (chociaż kilka razy w życiu) wyrazów uznania, które wiele dla nas znaczyły. Prawdopodobnie każdy spotkał się też z uznaniem, które znaczyło znacznie mniej lub wcale. Zastanawiasz się gdzie tkwi różnica?

W intencji. Osoba, która kieruje w Twoją stronę wyrazy uznania może to robić z wielu powodów. Może chcieć uczcić to co od Ciebie otrzymała, gdyż Twoje działanie zaspokoiło jej ważne potrzeby i wzbogaciło życie. I taka właśnie intencja jest właściwa. Niestety ktoś może wyrazić swój podziw z nadzieją, żebyśmy zrobili coś więcej („Skoro jesteś w tym dobry możesz zrobić więcej”), nie wspominając już o manipulacji. Z pewnością takie uznanie nie przyniesie nic dobrego ani dla nas ani naszych relacji. Również uznanie wyrażone w celu zmotywowania drugiej osoby, dodania jej pewności siebie lub wyrażenia aprobaty nie przyniesie wymiernych rezultatów.

Kolejną formą problematycznego uznania jest ocena. Możemy usłyszeć, że jesteśmy „kompetentni”, „mili”, „szczodrzy” i tym podobne stwierdzenia. Pomimo, że są to pozytywne sformułowania to nie wnoszą one wiele dobrego do naszego życia. Po pierwsze nie lubimy, kiedy ktoś ocenia naszą osobowość, czy charakter i możemy czuć wewnętrzny opór przed tym. Po drugie nie otrzymujemy informacji jakie konkretne nasze zachowanie przyczyniło się dla dobra drugiej osoby.

Wyraź wartościowe uznanie w 5 krokach

1. Upewnij się, dlaczego chcesz okazać komuś uznanie. Wyrażenie radości i wdzięczności lub też powiedzenie drugiej osobie, jaki ma na ciebie wpływ, powinno być Twoim jedynym celem.
2. Zamiast oceniać drugą osobę, jej słowa i działanie poczyń obiektywne obserwacje, powołując się na konkretne zachowanie lub słowa.
3. Nazwij potrzeby, które ta osoba pomogła ci zaspokoić, i opisz, co dzięki temu czujesz. Postaraj się wyjaśnić, jak swoim zachowaniem osoba ta sprawiła, że twoje marzenia stały się bardziej realne, jak cię wspierała i postępowała w zgodzie z twoimi wartościami.
4. Jeśli masz wrażenie, że druga osoba nie odebrała tego, co do niej mówisz, ze zrozumieniem, poproś, by powtórzyła to, co usłyszała. Jeśli jej odpowiedź nie jest dla ciebie satysfakcjonująca, powtórz jeszcze raz z użyciem słów, które tej osobie będzie łatwiej zrozumieć.
5. Druga osoba może też wyjaśnić ci, co stoi na przeszkodzie, by mogła cię wysłuchać czy też w pełni przyjąć to, co usłyszała. Następnie ponownie wróć do kroków od 1 do 4.

(na podstawie książki „Wdzięczność. Najtańszy bilet do szczęścia” Liv Larsson)

Przykłady pełnowartościowego uznania

„Sprawia mi ogromną radość, kiedy zabierasz mnie do kina lub restauracji. Czuję wtedy większą bliskość oraz, że jestem dla Ciebie ważna”

„Doceniam to, że powiedziałeś mi o tym, że to Ty zniszczyłeś tę rzecz. Dzięki temu wiem, że mogę Ci ufać”

„Dziękuję Ci, że wziąłeś wolny dzień w pracy, żeby pomóc mi w przeprowadzce. Dzięki temu, wiem, że mogę na Ciebie liczyć, a to dla mnie bardzo ważne”

„Cieszę się, że do mnie napisałaś i że o mnie pamiętasz, to dla mnie wiele znaczy”

Teraz Twoja kolej. Miło mi będzie jak podzielić się swoimi przemyśleniami w komentarzu!